Rozdaliśmy książkę "Ostatnia noc w Twisted River"

Magda ma 28 lat, jest świetnym grafikiem, dobrze zarabia, czeka na klucze do własnego mieszkania. Ma wielki talent i równie wielki problem. Jest GRUBA. Nie pulchna, nie okrągła czy puszysta, tylko po prostu gruba.

Grubym wszędzie jest miękko. Otulina z tłuszczu działa jak anatomicznie dopasowana poduszka i nawet na niewygodnych siedzeniach w autobusie pozwala czuć się komfortowo. Nic nie uwiera, nic nie gniecie. Tylko sprzączka od stanika wrzyna się w ciało, ale z czasem zaczynasz ją ignorować.

Wiele rzeczy musisz nauczyć się ignorować. Spojrzenia kobiet, które traktują cię jak przestrogę przed zjedzeniem nadprogramowej ilości kalorii. Brak spojrzeń mężczyzn, którzy mają cię za istotę aseksualną. Ignorujesz też nowe kolekcje ubrań w sklepach, bo wiesz, że nie są dla ciebie. Ignorujesz słowa, które wykrzykują dzieci na twój widok. Ignorujesz przestrogi lekarzy. Ignorujesz promienie słońca. Ignorujesz własne odbicie w lustrze.
Ignorujesz problem.

Dziewczyna od dziecka nie jest w stanie zapanować nad ciągłą potrzebą jedzenia. Jej życiem kieruje nienasycone, uporczywe Ssanie. Nie jest jej z tym łatwo. Ludzie traktują ją jak odmieńca – wyszydzają, wyśmiewają, pokazują palcami. Przepraszałam odruchowo, bo wszędzie, gdzie pojawiało się moje duże ciało, robiło się spore zamieszanie – mówi bohaterka. Pomimo zawodowych sukcesów, nie może znaleźć akceptacji również w zatrudniającej ją firmie, gdzie pracuje w towarzystwie wiecznie odchudzającej się Janki, notorycznego podrywacza Fabiana, starającego się o dziecko Marcela i ślicznej, chudej Ewy. Z utęsknieniem wyczekuje dnia, w którym w końcu wyprowadzi się od toksycznej, uzależnionej od papierosów, forsownych ćwiczeń i telewizji matki. Jedyną, naprawdę bliską jej osobą jest babcia, która kocha ją bezwarunkowo.

Bardzo nie chciałam być taka. Bardzo chciałam, żeby mama mnie kochała. Bardzo mi się chciało jeść.

Pewnego dnia Magda postanawia rozpocząć walkę ze swoją tuszą, a tak naprawdę z samą sobą. W jej głowie pojawia się niezwykła Blokada, która zabrania jej jeść. Od tego momentu wszystko w jej życiu zaczyna się zmieniać. Dostaje też realną szansę na radykalną przemianę. Czy z niej skorzysta? Czy wytrzyma w swoim postanowieniu?

_Książka śmieszna, okrutna i zaskakująca. Powinni ją przeczytać i grubi, i chudzi. Grubym doda otuchy, chudym otworzy oczy. Wszystkim przypomni o tolerancji.

_

Odp."Chciałabym wygrać książkę Ostatnia noc w Twisted River bo John Irving zna się na pisaniu i nie wypada mi więcej mówić o tym gdyż dopiero stron 576 jego nowej powieści może mój mózg uczynić bogaty w treści i wtedy dotknięta natchnieniem powiem w wakacyjny czas: książka jest wspaniała, jest z niej pożytek wielki - wydawnictwo Prószyński i Ska idzie ze mną do spa."

Odp."Ponieważ za miesiąc wyjeżdżam nad morze i chciałabym mieć co czytać na plaży :)"

Odp."Przeczytałem kilka lat temu "Świat według Garpa" i byłem oszołomiony tą książką, wywołała we mnie całą gamę emocji, od smutku przez współczucie do radości. Tą książkę polecił mi dobry przyjaciel, a potem ja rekomendowałem ją swoim znajomym i dziękowali mi za umożliwienie doznania przeżyć, które idą w parze z czytaniem "Świata według Garpa".
Kupiłem krótko po tym angielską wersję książki Johna Irvinga "Zanim Cię znajdę" tj. "Until I find you" i nie byłem już pod równie wielkim wrażeniem jak poprzednio.
W związku z tym bardzo chętnie dam się zaskoczyć nowej powieści Irvinga, tak wysoko ocenianej przez recenzentów."

Odp."Nuda dręczy niesłychanie...
Wzięłabym się za czytanie.
Mam ochotę, wyznam gładko,
Na Irvinga „Noc ostatnią”.
Lecz kieszenie pustką świecą...
Może sposób inny nieco?
Hura! Jest alternatywa wreszcie:
Konkurs mają w „naszymmiescie”.
Może jury serce zmięknie -
Dajcież książkę, proszę pięknie!"

Odp."Chciałbym mieć tę książkę, ze względu na osobę pisarza. Jego życiorys wydaje się być bardzo intrygujący - były zapaśnik, scenarzysta. Poza tym, jako miłośnik kina, miałem przyjemność oglądać filmy, na podstawie jego powieści - Hotel New Hempshire oraz Świat według Garpa. Oba zrobiły na mnie wielkie wrażenie,swoim niesamowitym klimatem i bardzo oryginalnym humorem. Z wielka przyjemnością sięgnąłbym teraz po tekst pisany autora."

Zwycięzcom serdecznie gratulujemy (nagrody prześlemy pocztą), a pozostałym internautom pozostaje życzyć szczęścia w naszych kolejnych konkursach.

Tytuł oryginału: Last Night in Twisted River
Przełożyła: Magdalena Moltzan-Małkowska
wydawnictwo:
Prószyński i S-ka
rok wydania: 2010
autor:

Vicky Smirli
liczba stron: 576
format:
140 x 205 mm
oprawa:
miękka
cena:

42 zł

Słowa uznania

KSIĄŻKA ROKU 2009 WEDŁUG DZIENNIKA „FINANCIAL TIMES”!

BESTSELLER „NEW YORK TIMES”, „WALL STREET JOURNAL”, „LOS ANGELES TIMES” ORAZ „PUBLISHERS WEEKLY”!

„Ostatnia noc w Twisted River” to znakomita powieść! Tę błyskotliwie skonstruowaną, międzypokoleniową historię o ucieczce ojca i syna można porównać z najlepszymi książkami Irvinga. Tej pozycji nie można przegapić!
„Financial Times”

Irving zawsze stoi jedną nogą w świecie zmyślenia. Przeznaczenie, rodzinne więzi i więzy – krwi lub te z wyboru – splatają się w jego książkach tak mocno, jak w powieściach Dickensa.
„The Independent”

Krwista, żywiołowa, wnikliwa powieść… Najbardziej przejmująca od czasów „Jednorocznej wdowy”, najbardziej kunsztowna od czasów „Świata według Garpa”. Majestatyczna, a przy tym intymna, pełna fantazji i miejscami zatrważająca. „Ostatnia noc w Twisted River” to nie powrót, lecz pełnia dojrzałości twórczej, w najlepszym tego słowa znaczeniu.
„Los Angeles Times”

Aż kipi od wydarzeń, postaci i uczuć… To trzy w jednym: wzruszający obraz więzi między ojcem 
i synem, hołd złożony amerykańskiej wytrwałości, wyrosłej z ciężkiej pracy i niepewności jutra, a także pochwała przyjaźni… Irving to urodzony powieściopisarz, a jego styl nie ma sobie równych.
„Booklist”

Po mistrzowsku mnoży szczegóły, dygresje i wątki, hipnotyzuje i przykuwa uwagę… Ilekroć zbacza 
z kursu, jak urzeczeni podążamy za nim i wsłuchani bez reszty w jego słowa zapominamy o bożym świecie… To dwunasta powieść Irvinga i tradycyjnie lśni niczym lód w środku zimy w jego ukochanym New Hampshire.
„New Statesman”