Rybniczanie w Guadalupe! Pielgrzymi wylecieli z Panamy: "Meksyk to już inny świat" [ZDJĘCIA]

Rybniczanie, którzy byli na Światowych Dniach Młodzieży opuścili już Panamę. Teraz są Guadalupe! To kolejna część ich pielgrzymki. Przypomnijmy z rybnicką młodzieżą jest ks. Marek Bernacki, proboszcz Bazyliki Św. Antoniego, ks. Krzysztof Nowrot, duszpasterz akademicki z Rybnika oraz ks. Andrzej Króliczek, który wcześniej służył w bazylice a teraz w parafii Matki Boskiej Bolesnej w Brzęczkowicach.

29 stycznia Ks. Andrzej Króliczek:

Guadalupe!! Tu Matka Boża nawraca miliony serc swoich dzieci, tu dzieją się cuda, tutaj jest przepiękne, żywe sanktuarium i niesamowity obraz Maryi!!!
Tutaj, dzisiaj rozmawiałem z naszą Mamą o tych sprawach, w których prosiliście o modlitwę i którą też obiecałem...

Pierwszy dzień w Meksyku... to jest jednak inny świat...
taki bardziej radosny, otwarty i bezpośredni...
Cudowna meksykańska kuchnia, meksykańsko-polski „Diego Maradona”, zasuszone robaki na przekąskę,
Padre Bernardo z Meksyku i Pablo z Argentyny.
Ciekawe jakie przygody czekają na nas jutro?

29 stycznia ks. Krzysztof Nowrot:

Papież wezwał nas do naśladowania Maryi w posłuszeństwie Bogu i Jego słowu. Jesteśmy w Guadalupe i wpatrujemy się w Służebnicę Pańską i św. Juana Diego.

28 stycznia ks. Andrzej Króliczek
Wylatujemy już z Panamy...
Tak kończy się nasz pobyt na Światowych Dniach Młodzieży...
To był naprawdę dobry czas!!!

Nasze przeżycia i doświadczenia najprawdopodobniej są nie do opisania...
Dlatego po przylocie do Polski postaramy się dawać przede wszystkim świadectwo Spotkania Jezusa w Kościele serdecznym, gościnnym, młodym i radosnym!!! a jak trzeba będzie, to także słowami.

A teraz lecimy na drugą część pielgrzymki do Meksyku!!!
Modlimy się za Was!!!
Również proszę o modlitwę za nas!!!

27 stycznia ks. Krzysztof Nowrot:

W bardzo dużym skrócie... Wróciliśmy z Parku Jana Pawła II w skwarze. Wesołym, acz w po brzegi (dosłownie) pełnym autobusie. Szczęśliwi. Z mocnym przeświadczeniem, że dziś (słowo powtarzane przez Papieża jak refren) rozpoczyna się budowa naszego jutra, naszych marzeń, przyszłości świata i Kościoła. Panama zostaje nam w pamięci jako kraj gościnny, radosny, nieco dla nas egzotyczny, ale piękny. Kraj, który stał się w tych dniach budowniczym pomostów między ludźmi.