Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Ruszaj na grzybobranie!

[email protected]
Fot. Lucjusz Cykarski
Fot. Lucjusz Cykarski
Liczba 60 nie wyczerpuje pełnej listy grzybów jadalnych. Szczególną uwagę zwracamy więc na gatunki rozpowszechnione w naszym regionie, choć po prostu mało znane.

Z powodu różnych nazw ludowych zachowaliśmy określenia naukowe (łacińskie) grzybów. Zdarza się bowiem, że ten sam gatunek, nawet w nieodległej miejscowości, ma inną nazwę. Terminy łacińskie pozwolą także na łatwe odszukanie danego grzyba w przewodnikach lub specjalistycznych atlasach.

Kto ma na rydza smaczek, powinien wiedzieć, że w naszym regionie rosną tylko dwa gatunki tych grzybów. Jeden pod sosnami, a drugi pod świerkami.

Niektórych to mocno zdziwi, ale nawet z purchawki chropowatej można przyrządzić znakomite danie. Trzeba tylko wiedzieć, że do jedzenia nadają się wyłącznie bardzo młode purchawki.


MAŚLAKI
To powszechnie znane grzyby borowikowe o lepkim kapeluszu pokrytym skórką łatwo oddzielającą się od miąższu (z dwoma wyjątkami: maślak pstry czyli bagniak ma – podobnie jak podgrzybki – skórkę kapelusza, której nie zdejmujemy; natomiast z drugiego, maślaka sitarza, ściągamy ją z trudem ponieważ silnie przylega do kapelusza i łatwo się rwie).
Tylko dwa ostatnie gatunki nadają się do suszenia. Większość maślaków nadaje się najlepiej do duszenia i marynowania. Wszystkie maślaki występują w przyrodzie w symbiotycznych związkach z drzewami iglastymi.

KOZAKI (KOŹLARZE)
Wszystkie znane gatunki kozaków są jadalne i każdy z nich jest związany z innym rodzajem lub nawet gatunkiem drzewa.
To wspaniała zdobycz dla każdego miłośnika grzybobrania, bowiem rzadko są one zaczerwione (tzn. robaczywe). Liczba gatunków kozaków tylko w Europie wynosi około 40! To grzyby średnie i duże o charakterystycznym mniej lub bardziej masywnym trzonie pokrytym ciemniejszymi kosmkami lub łuseczkami. Miąższ tych grzybów zwykle zmienia barwę na powierzchni przekroju.

BOCZNIAKI
Boczniaki to grzyby, które bez wątpienia odniosły międzynarodowy sukces. Hodowane są z roku na rok w coraz większej liczbie gatunków i może się wkrótce zdarzyć, że w naszych mieszkaniach i domach pojawi się boczniak kaktusowy rosnący na... opuncjach. W naszym regionie rozpowszechnione są 4 gatunki, różniące się wyglądem, siedliskiem i porą występowania.

BOROWIKI
Borowiki należą do najbardziej poszukiwanych grzybów. Wyróżnia się wiele gatunków borowików związanych symbiozą z różnymi rodzajami i gatunkami drzew. Pod względem kulinarnym dzielą się na dwie grupy: gatunki o miąższu nieszkodliwym w stanie surowym i gatunki, których zjedzenie w stanie surowym bądź półsurowym (np. gdy są niedogotowane) może powodować zaburzenia funkcjonowania przewodu pokarmowego.

PODGRZYBKI

Uchodzą za mniej wartościowe od ich najbliższych krewnych – borowików.
Są od tych ostatnich przede wszystkim mniejsze, chociaż zdarzają się niekiedy okazałe podgrzybki zajączki i podgrzybki brunatne o średnicy kapelusza przekraczającej 15 cm. Wszystkie podgrzybki mają zamszowe kapelusze, zwykle suche, nawet podczas wilgotnej pogody. Ich trzony są przeważnie wąskie, ekscentryczne, czasem zgrubiałe w części centralnej.

PIASKOWCE
To grzyby borowikowe średniej wielkości odznaczające się suchym kapeluszem i trzonem u dojrzałych okazów pustym wewnątrz lub wypełnionym „grzybową watą” i kruchym.

PIECZARKI
Oprócz hodowanych pieczarek dwuzarodnikowych i pieczarek szlachetnych w przyrodzie można spotkać wiele innych gatunków. Niektóre z nich mają swoisty smak i aromat.

SMARDZE
To znakomite grzyby wiosenne, w naszym regionie rozpowszechnione zwłaszcza w parkach, zadrzewieniach przydrożnych, ogrodach. Wszystkie smardze są wewnątrz puste.

OPIEŃKI

Do niedawna uważano, że istnieje tylko jeden gatunek opieńki miodowej (Armillaria mellea). Współcześnie wyróżnia się kilka gatunków opieńki różniących się od siebie bardzo subtelnymi cechami morfologicznymi, porą występowania, wytwarzaniem lub nie sznurów grzybni, wreszcie substratem, którym może być drewno liściaste albo iglaste.
Cechy wspólne wszystkich gatunków opieniek to miodowożółty, brązowawy lub szarawobrązowy kapelusz pokryty czarno-brązowymi łuseczkami, które z wiekiem zanikają. Wszystkie opieńki mają też trzony bulwiasto rozszerzone u dołu i najczęściej rosną w skupieniach. Występują od lipca do listopoda, z maksimum pojawiania się w październiku. Miąższ opieniek jest biały. Trzony starych okazów niezbyt nadają się do spożycia ponieważ są łykowate.
uwaga! Prawdopodobnie nie dość dogotowane opieńki mogą powodować niedyspozycje przewodu pokarmowego. Generalnie jednak są to znakomite grzyby jadalne nadające się do suszenia, duszenia i marynowania.


RYDZE (MLECZAJE)

Podobnie jak opieńka miodowa także mleczaj rydz (Lactarius deliciosus) okazał się gatunkiem zbiorowym. Wszystkie gatunki grzybów z grupy mleczajów wydzielają mleczko, u rydzów jadanych w Polsce jest ono pomarańczowo-czerwone i niepiekące. Wszystkie jadalne rydze mają miąższ o gorzkawym, cierpkim smaku, jednak po usmażeniu na maśle smakują nadzwyczajnie. W naszym regionie występują dwa gatunki rydzów prawdziwych.


SUROJADKI (GOŁĄBKI)

Istnieje reguła, zgodnie z którą wszystkie gołąbki odznaczające się łagodnym smakiem są jadalne. Wystarczy zatem skosztować, dotknąć końcem języka miąższu, a można się natychmiast przekonać czy powinny trafić do koszyka. Jadalne są gołąbki o wszystkich barwach: i te czerwone, fioletowe, jak również brązowe i zielone.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Strefa Biznesu: Rolnicy zapowiadają kolejne protesty, w nowej formie

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na slaskie.naszemiasto.pl Nasze Miasto