W poszukiwaniu ochłody

Beton czy folia?
W sklepach są dostępne gotowe zbiorniki wodne, które wystarczy po prostu wkopać do ziemi. Można jednak wykonać zbiornik we własnym zakresie.

• Nadal wiele osób wybiera zbiorniki betonowe. Na takie rozwiązanie decydują się zazwyczaj ludzie, którzy urządzają swój ogród w stylu minimalistycznym. Takie zbiorniki cechują się bardzo dużą trwałością i wytrzymałością na złe warunki klimatyczne. Nie ulega jednak wątpliwości, że w tym przypadku zbiornika nie zrobimy sami, pomóc musi fachowiec.

• Oczka wykonane z folii cechują się swobodą w kształtowaniu wyglądu, co znaczy, że mogą mieć różny, nawet najbardziej wymyślny kształt. Wiele osób ma jednak problem z kupnem folii o odpowiednich wymiarach. By obliczyć ilość potrzebnego materiału wystarczy zastosować proste działanie matematyczne. Gdy np. jesteśmy właścicielami oczka o wymiarach 2x3 metry, liczymy potrzebną nam ilość folii w następujący sposób: do większego boku dodajemy zarówno podwójną głębokość, jak również 40 centymetrów folii na zakładkę zabezpieczającą przed osuwaniem się folii. Analogicznie postępujemy w przypadku krótszego boku.

Jak to zrobić?
• Przy budowie oczka wodnego najważniejszą rzeczą jest znalezienie odpowiedniego miejsca na nie. W tym przypadku trzeba wziąć pod uwagę takie czynniki jak warunki klimatyczne oraz powierzchnię ogrodu. Z estetycznego punktu widzenia najkorzystniej jest ulokować zbiornik wodny w centralnym miejscu. Oczko wodne należy odsunąć od drzew, ponieważ opadające liście zanieczyszczają wodę, a igły mogą ją zatruć. Poza tym korzenie drzew utrudniają wykopanie dołka pod zbiornik, jak również mogą zniszczyć materiał, z którego oczko lub staw zostaną wykonane. Na dodatek drzewa zabierają światło, które jest niezbędne do życia roślin i zwierząt. Warto również zwrócić uwagę na nasłonecznienie miejsca. Naświetlenie zbiornika wodnego nie powinno przekraczać 8 godzin. Najkorzystniej jest, gdy czas ten będzie oscylował pomiędzy czteroma a sześcioma godzinami dziennie.

• Mając już wyznaczone miejsce, warto zastanowić się nad kształtem oczka wodnego. Najkorzystniej prezentują się formy nieregularne, przypominające naturalne stawy, nieco gorzej wyglądają formy geometryczne, np. kwadraty i prostokąty. Istotne jest ukształtowanie dna i brzegów. Strome brzegi mogą stanowić pułapkę dla wodnych zwierząt, utrudniając im wyjście na powierzchnię. Z drugiej strony, wykonanie zbiornika zbyt płytkiego ogranicza w dużym stopniu hodowlę ryb lub żółwi. Zaleca się zatem zróżnicowanie głębokości dna. Ponadto w głębokim zbiorniku ryby będą mogły pozostać na zimę, z płytkiego trzeba przenieść do akwarium.

• Pierwszym krokiem przy budowie oczka wodnego powinno być doprowadzenie zasilania do wielu urządzeń, np. pompy, filtra, oświetlenia. Następnie należy doprowadzić wodę, gdyż musi istnieć możliwość uzupełnienia jej ilości w zbiorniku. W upalne dni należy to robić raz na jeden bądź dwa tygodnie. Idealnym rozwiązaniem są systemy nawadniania. Ich fenomen polega na tym, że wyposażone są w specjalne sterowniki, za pomocą których nawadnianie jest proste i komfortowe. Odbywa się w zasadzie bez naszego udziału.

• Następnym etapem będzie przygotowanie wykopu. Powinniśmy zacząć od nakreślenia kształtu zbiornika. W tym celu zaznaczamy linię brzegową, wbijamy paliki i łączymy je wcześniej przygotowanym sznurkiem. Po usunięciu trawy oraz wierzchniej warstwy ziemi przystępujemy do wykopania dołka. Polecane jest kopanie od środka, ewentualnie od miejsca, w którym głębokość będzie największa. W pierwszym etapie trzeba wykopać dół o powierzchni równej wielkości zbiornika wodnego, głębokości 20 cm i kącie nachylenia ścianek ok. 20 stopni. Zapobiegnie to osuwaniu się ziemi. Jeśli planujemy kilka półek o różnych głębokościach, trzeba zaznaczyć je palikami.

• Brzegi zbiornika mogą być ozdobione kamieniami i obsiane trawą. Korzystny wygląd nadadzą mu także kwiaty. Najlepszy efekt osiągniemy, gdy wybierzemy kilka roślin o podobnym wyglądzie i podporządkujemy im pozostałe. We współczesnych projektach ogrodów wodnych tendencją jest wykorzystanie dwóch lub trzech gatunków, które decydowałyby o formie przestrzennej ogrodu. W małych zieleńcach poleca się sadzić średnio 3-4 gatunki na metr kwadratowy, zaś w dużych tylko dwa. Zaleca się także, by jedna trzecia oczka wodnego była wolna.