Gdyby ten wiąz potrafił mówić...

To kolejne drzewo z naszego regionu, które bierze udział w ogólnopolskim konkursie Klubu Gaja na Drzewo Roku. Konkurs, który cieszy się wielką popularnością u naszych południowych sąsiadów, w Polsce został zorganizowany po raz pierwszy. Polega na wyborze ważnego dla społeczności lokalnej drzewa. Ocenia się nie tylko jego wygląd, ale i związaną z nim historię. Wyniki zostaną ogłoszone w lipcu tego roku.

Wiąz w Poniszowicach zgłosiło między innymi miejscowe Koło Mniejszości Niemieckiej. - Nasze piękne drzewo przeszło niejedną wojnę. Gdyby ten wiąz potrafił mówić, opowiedziałby nam na pewno niejedną ciekawą historię związaną z naszym kościółkiem, otaczającym go cmentarzem i dawnymi mieszkańca-mi - zapewnia Ewelina Czyżowicz, przewodnicząca KMN w Poniszowicach.

Niegdyś wiązy chętnie sadzo-no w parkach i alejach, bo uchodziły za drzewa wyjątkowej u-rody. Wymagają jednak zdrowej gleby, o co dzisiaj niełatwo. Są odporne na mrozy i lubią cień. Ciekawie układają się gałęzie wiązu, zawsze tworząc oryginal-ną koronę.

Poniszowice bardzo szanują swój wiąz. Wiele osób sądzi, że był tu od początków parafii, czyli od XII wieku. Modrzewiowy kościółek zbudowano w 1404 r. Stoi na wzgórzu, otoczony murem z kamienia, a obok jest dzwonnica z 1520 roku. Nie można jednak dokładnie podać, kiedy wiąz zasadzono. Wiado-mo, że jest bardzo stary, nie dał się zawieruchom wojennym ani pogodowym.

Piorun uderzył w wiąz w latach 30. ubiegłego wieku. W szczelinie stanęła figurka Matki Boskiej. Mieszkańcy są dumni, że ich drzewo jest tak silne i piękne, dlatego uznali, że jego dziupla nadaje się na kapliczkę.

- Nie wyobrażamy już sobie naszego cmentarza bez wiązu - dodaje pani Ewelina. - Ludzie odwiedzający drewniany kościółek, często zwracają na niego uwagę. I nic dziwnego, bo nie ma podobnego drzewa na całym świecie.