Jeśli chcemy być atrakcyjni, budujmy twardy biznesplan

Tereny poprzemysłowe to nasz atut czy nasza pięta achillesowa?
Naszym atutem jest nasze doświadczenie, bogactwo dobrze wykształconych mieszkańców województwa śląskiego, rzetelne podejście do wykonywania swoich obowiązków i miejsce, w którym dziś jako region się znajdujemy. Jesteśmy absolutnie wśród topowych regionów Polski, jeśli chodzi o atrakcyjność inwestycyjną, potwierdzają to kolejne raporty Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową. Bądźmy też dumni z naszej industrialnej przeszłości. Bo to nie tylko przeszłość, to jest także dla nas baza, aby budować przyszłość, to bezcenne doświadczenie, którego w wielu regionach Polski nie ma i które my potrafimy wykorzystać i dobrze sprzedać. I to wcale nie jest źle, że część terenów poprzemysłowych ciągle jest do zagospodarowania, że stanowią dobrą ofertę, aby tam rozpocząć działalność, ponieważ może się okazać, że pojawi się jakaś nowa, kolejna gałąź przemysłu i wtedy my będziemy mieli dobre tereny, które będą mogły być wykorzystane w różnego rodzaju działalności przemysłowej.

O jakich nowych możliwościach pan myśli? W co konkretnie powinniśmy inwestować?
W to, co jest na Śląsku bardzo mocne, czyli jednak w przemysł wydobywczy, w czyste technologie węglowe. Nadal polska energetyka jest oparta na węglu i to się przez kolejne lata nie zmieni. Natomiast pamiętajmy, że prócz tego powinniśmy dywersyfikować ryzyko i próbować szukać innych inwestorów, z innych branż. To pokazał teraz przykład Fiata. Chociaż w tym przypadku była to decyzja typowo polityczna pod naciskiem rządu włoskiego, to czkawką odbiła nam się strategia sprzed lat o "zamknięciu się" w kręgu mocnego inwestowania w firmy branży motoryzacyjnej. Gdyby w regionie różnych branż było więcej, to co się stało w przypadku Fiata, nie byłoby tak odczuwalne. I jeszcze jedno - nasza gospodarka mocno powinna być zasilana rynkiem usług. Wówczas będziemy mogli mówić cały czas o pewnym stabilnym, spokojnym rozwoju.

Wychodzi na to, że powinniśmy wspierać wszystkie dziedziny - zarówno duży przemysł wydobywczy, jak i niewielkie firmy usługowe. A przecież wszystkiego naraz się nie da, przynajmniej z funduszy europejskich. To co właściwie, kogo mamy preferować?
Przede wszystkim powinniśmy nadal wspierać - i to jest jeden z głównych celów nowego budżetu europejskiego na lata 2014-2020 - małe i średnie przedsiębiorstwa. Dlatego, że to jest najprawdopodobniej os-tatni tak szczodry budżet dla Polski. Później my już będziemy - wszystko na to wskazuje - tym krajem członkowskim, który będzie mógł wspierać biedniejszych w Unii i wtedy kolejny budżet po roku 2020 będzie budżetem dla Polski mniejszym. Dlatego, aby dalej utrzymać tempo rozwoju, będziemy potrzebowali bardzo silnych rodzimych firm - małych, średnich, także tych dużych - oczywiście.

Zmienią się priorytety, zasady podziału dotacyjnych pieniędzy. W nowej perspektywie regiony zyskają więcej pieniędzy, a skoro tak, to również więcej władzy…
I więcej odpowiedzialności. To jest duża zmiana zaproponowana przez rząd. Z niecałych 30 procent wszystkich pieniędzy, które były dostępne dla samorządów, zwiększamy kwotę do ponad 50 procent. Stanie się to, o czym cały czas mówiliśmy i co wykazywaliśmy w Krajowej Strategii Rozwoju Regionalnego - oprócz obowiązków nakładanych na samorząd wojewódzki, który ma się zajmować wieloma sprawami, dajemy marszałkowi do ręki również narzędzie w postaci pieniędzy, aby mógł swoje zadania realizować, być faktycznym zarządcą regionu uzbrojonym nie tylko w obowiązki, ale również w pieniądze. Jest władza, są pieniądze, ale jest również odpowiedzialność. To się mieści w filozofii stawiania na przedsiębiorczość. Bo przecież nie o to chodzi, aby "palcem z Warszawy" pokazywać, co w danym regionie wymaga wsparcia.