Magiczne miejsca w Szczyrku

W Szczyrku znamy wyciągi i trasy narciarskie, także kolejkę krzesełkową na Skrzyczne. Z samego szczytu górującego nad miejscowością można urządzić kilka nietrudnych wycieczek w okolice, ale przy Malinowskiej Skale najczęściej się zawraca.

Jeszcze pamiętamy oscypki kupione w centrum Szczyrku lub pod wyciągiem krzesełkowym (nie są wyrabiane na miejscu, lecz najczęściej przywożone z pasterskich wsi Beskidu Żywieckiego) oraz kilkanaście restauracji, które wieczorami w sezonie zamieniają się na dyskoteki. I cały czas towarzyszą nam tłumy innych turystów. Taki Szczyrk zna każdy. - Ale Szczyrk nie jest tylko taki. Można się wybrać na spacer w miejsca, gdzie znajdziemy prawdziwy spokój i przepiękne widoki - przekonuje Jeremiasz Dunat, student i rodowity mieszkaniec Szczyrku.

Dolina Malinowska
Kilkukilometrowej Doliny Malinowskej nie znają nawet rzesze narciarzy, którzy w zimie masowo zjeżdżają ze stoków Suchego i Golgoty do Soliska. Nie zdają sobie sprawy, że właśnie tutaj, przy końcowej pętli autobusu PKS prowadzi wjazd do doliny ciągnącej się wzdłuż potoku Malinów.

Miejsce jest ustronne, ciągle jeszcze niewielu przyjezdnych o nim wie i buduje tutaj swoje domki letniskowe. Ciągle mieszkają też tutaj najprawdziwsi górale, żyjący z kamienistej roli i pracy przy wyrębie lasu. Asfaltowa droga przechodzi w kamienisty trakt, którym można dojechać do środka lasu, daleko poza zabudowania doliny, i wybrać się na spacer, np. wzdłuż opadającego kaskadami potoku Malinowy.

- Kiedyś takich dolin w Szczyrku było więcej. Teraz zostały zabudowane domkami letniskowymi i pensjonatami. Warto się wybrać do Malinowskiej Doliny zanim ją spotka podobny los - mówi Dunat.

Przydrożne widoki
Dobrą stroną przerabiania przed laty Szczyrku na miejscowość dla masowego turysty, jest rozległa sieć utwardzonych dróg na stokach wzdłuż Żylicy. Niezwykle strome i wąskie uliczki w wielu miejscach pozwalają wjechać samochodem na tyle wysoko, że nic nie będzie zasłaniać panoramy Beskidów.

Taką widokową drogą jest - jak zresztą sama nazwa wskazuje - ul. Widokowa za przystankiem Szczyrk Wodospad. Gdy skończy się asfalt, zaczynają betonowe płyty, potem pozostaje tylko gruntowa droga. Kiedy jest sucho można ryzykować dalszą jazdę. Lepiej jednak pozostawić samochód w którejś z zatok na poboczu i przejść się spacerowym krokiem na grzbiet Beskidku. Narciarze łatwo rozpoznają panoramę na trasy zjazdowe Małego Skrzycznego i Czyrnej.
Widoki są zresztą specjalnością Szczyrku. Właściwie w każdej z dolin znajdzie się miejsce, z którego widać góry po drugiej stronie Żylicy.

Stare jest piękne
Szczyrkowscy górale w miarę, jak miejscowość stawała się coraz bardziej popularna, a narciarze zajmowali coraz więcej miejsca, przesiedlali się w dół, bliżej centrum. Drewniane chatki, czy szopki dla wypasanych na halach owiec, popadały więc w ruinę.
W sezonie zimowym przysypane są śniegiem, ale teraz wystarczy przejść się wzdłuż narciarskich szlaków Skrzycznego czy Czyrnej, aby je zobaczyć. I chyba nadchodzą dla nich lepsze czasy. Chatki stają się atrakcją dla przyjezdnych, którzy je wykupują, odnawiają i przystosowują na domki rekreacyjne.

Wiele starych, drewnianych domów ciągle też stoi w mniej uczęszczanych szczyrkowskich dolinach, służąc mieszkańcom od wielu pokoleń. - Pomalowałem ją na zielono, bo stoi w lesie. Ma przynajmniej 80 lat - mówi o swoim drewnianym domku Józef Kruczek z ul. Malinowej.

Cudowne źródełko
Wysoko na ul. Wrzosowej stoi murowany kościół. I choć miejsce to jest znane daleko poza Szczyrkiem, to jednak nie turyści są tu najczęstszymi gośćmi. Ludzie, nawet ze Śląska i Zagłębia, przyjeżdżają tu do cudownego źródełka. Istnieje ono zaledwie od wieku, natrafiono na nie podczas budowy kaplicy Matki Boskiej. Jak mówią obecni tu księża salezjanie, to właśnie Maryja nakazała we śnie miejscowemu kowalowi, aby dokopał się do wody na suchym do tamtej chwili zboczu.