Szejnert: Nie jestem zwolenniczką autonomii ale...

Nagrodę po raz pierwszy przyznano w zeszłym roku a inicjatorem i pomysłodawcą przedsięwzięcia jest Ruch Autonomii Śląska. - Ideą, która przyświeca nagrodzie jest uhonorowanie wybitnych dzieł, które przyczyniają się do szerzenia wiedzy o Górnym Śląsku - wyjaśnia Jerzy Gorzelik, przewodniczący RAŚ. patronem nagrody jest pionier górnośląskiej historiografii, wieloletni proboszcz parafii w Tworkowie pod Raciborzem, ks. Augustin Weltzel (1817-1897), nazywany przez współczesnych „górnośląskim Tacytem”. -  Nagroda ma formę statuetki ukazującej postać Weltzla z atrybutami muzy historii Klio. a jej autorem jest rzeźbiarz z Tychów, Augustyn Dyrda - dodaje Gorzelik.

Nagroda przyznawana jest w dwóch kategoriach, badacz dziejów Górnego Śląska oraz popularyzator Górnego Śląska. W zeszłym roku jej laureatami zostali prof. Ewa Chojecka w kategorii badacz oraz malarz i pisarz Henryk Waniek w kategorii popularyzator.

W tym roku kapituła nagrody, której przewodniczy prof. Ryszard Kaczmarek z Uniwersytetu Śląskiego, postanowiła uhonorować  Małgorzatę Szejnert za książkę "Czarny ogród" w kategorii popularyzator i dra Jerzego Polaka, za dwu tomowy "Poczet panów i książąt pszczyńskich".

Odbierając nagrodę Małgorzata Szejnert przyznała, że jest to dla niej wielkie zaskoczenie i czuje się zaszczycona. - Nie jestem zwolenniczką autonomii, ale jestem zwolenniczką Ruchu Autonomii Śląska - powiedziała odbierając nagrodę Małgorzata Szejenert - Działania RAŚ mają wielkie znaczenie dla rozwoju i dyskusji nad przyszłością Górnego Śląska - dodała.

Laureaci wraz z zaproszonymi gośćmi wzięli udział w dyskusji pod tytułem "Siła stereotypów.  Górnoślązacy w oczach własnych i cudzych". Prowadzący rozmowę Michał Smolorz zaczął ostro od stwierdzenia, że Ślązacy dali sobie narzucić wizerunek upośledzonych aborygenów, którym władza musi być narzucona przez Niemców. - Stereotypy przyprawiają Górnemu Śląskowi gębę, mnie najbardziej denerwuje ten, że Górny Śląsk nie miał swoich elit - mówił publicysta.

Z tym stereotypem nie zgadza się również dr Polak - Śląsk zawsze miał elity szlacheckie, mieszczańskie i duchowne. Bogate elity mieszczańskie miał choćby Bytom czy Racibórz, lecz zmiótł je wiatr historii - przekonywał historyk.

Mieszkającą na co dzień w Warszawie, a pochodzącą z Podlasia Małgorzatę Szejnert szczególnie bolą właśnie te stereotypy, które krążą w stolicy. - To nieprawda, że Śląsk jest czarny - jest zielony, to nieprawda też, że jest brudny, całymi dniami chodziłam tutaj w białych ubraniach i pod koniec dnia wciąż były białe. Nieprawdą jest również, że Ślązacy są nieufni, przekonałam się o tym na własnej skórze pisząc "Czarny ogród" - przekonywała Szejnert.

Ryszarda Kaczmarka najbardziej boli stwierdzenie Kazimierza Kutza jakoby Górnoślązacy byli "dupowaci". - My tej cechy nigdy nie mieliśmy i nie mamy - uważa profesor.

Gorzelik wskazał też na takie stereotypy, które łechtają ego Górnoślązaków. - Uważamy, że jesteśmy lepsi od całej Polski, bo nasi dziadkowie czytali w dwóch językach, podczas gdy w innych regionach ludzie byli jednojęzyczni i ledwie piśmienni. Ale ten stereotyp nam dziś nic nie daje, oprócz cichej satysfakcji - mówił Gorzelik.

- Jako pierwsi mieliśmy haźle! - wykrzyknął Michał Smolorz, wskazując także na postęp cywilizacyjny na terenie Górnego Śląska, który wyróżniał ten region na tle reszty kraju.

Czy ze stereotypami można walczyć? Małgorzata Szejnert uważa, że nie ma w ogóle takiej potrzeby - One same znikają, gdy zmieniają się okoliczności. Na przykład to, że Ślązacy to tylko robole i prostacy. Olbrzymia obecnie liczba studentów w Katowicach, Opolu, Gliwicach pokazuje, że to zdanie nie ma już sensu - przekonywała tegoroczna laureatka.

Czytaj również:

**>>

**

**>>

**

**>>

**