W ruinach gliwickiego Teatru "Victoria"

Międzynarodowy Dzień Przewodników Turystycznych jest obchodzony na świecie od 18 lat, w Polsce od 1996 roku. Główną ideą tego dnia jest oprowadzanie miejscowej ludności, w ich języku, po ich terenie nieodpłatnie. Dzień ten ma pokazać pracę przewodnika lokalnej społeczności oraz władzom, a także uświadomić gospodarzom terenu, jaką rolę spełniają przewodnicy w obsłudze turystów, a tym samym w kreowaniu wizerunku miasta czy terenu.

Śląsk również włączył się w obchody tych dni, MM Silesia informowała na bieżąco w jakim mieście i kiedy można wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem. Można było zwiedzać m.in. śródmieście Bytomia, zabytki Radzionkowa, a w najbliższą sobotę będzie można poznać zabytkową substancję Rudy Śląskiej. Najwięcej atrakcji jednak przygotowało PTTK w Gliwicach, dzięki któremu można było poznać historię m.in. Starego Miasta, Cmentarza Hutniczego, a w najbliższym czasie również zamków i pałaców ziemi gliwickiej.

16 lutego z wieloletnim przewodnikiem - Eugeniuszem Przykuta - chętni mogli zwiedzić ruiny Teatru "Victoria" w Gliwicach. Zwiedzanie to było o tyle wyjątkowe, że zgromadzeni turyści poznali teatr od podszewki. Była okazja zajrzeć w miejsca na co dzień niedostępne dla reszty turystów - od dawnych basenów w piwnicach, przez resztki obrotowej sceny przez zakamarki wszystkich pięter, aż na sam strych ruin teatru. MM Silesia zaprasza do poznania historii Teatru "Victoria" i zobaczeniu galerii zdjęć z jego wnętrza.

"Teatr Victoria" to pierwsza nazwa teatru, następnie przemianowano go na "Stadttheater - Teatr Miejski". Po wojnie przez pięćdziesiąt lat teatr nie miał żadnej nazwy i niewielu mieszkańców Gliwic wiedziało, czym była kiedyś ruina w centrum miasta. Dziś trudno sobie wyobrazić życie kulturalne miasta bez tego miejsca. Nad drzwiami do budynku można przeczytać: "Ruiny Teatru Victoria"

Historia teatru sięga roku 1890, kiedy to powstał w Gliwicach pierwszy budynek profesjonalnego teatru miejskiego. Spółka Towarzystwa „Victoria” postawiła przy ówczesnej Wilhelmstrasse (obecna ul. Zwycięstwa 36) pięciokondygnacyjną okazałą kamienicę narożną, która została nazwana „Domem Viktorii”, a następnie przylegający do niej zespół budynków. Mieścił się tam kompleks gastronomiczno-rozrywkowy: kawiarnia „Victoria”, restauracja, pokoje hotelowe, basen pływacki i zakład kąpielowy w podziemiach, sala teatralna, pierwsze gliwickie kino „Grand”, kabaret, a na najwyższych piętrach eleganckie mieszkania.

Teatr rozpoczął swą działalność w 1899 roku, jednakże jego budynek stanowił najmniej efektowną część opisanego kompleksu; główne wejście prowadziło przez zaniedbane podwórko sąsiedniego domu, sala widowiskowa była bardzo skromna i niefunkcjonalna. W latach 1906, 1912 i 1916 miały miejsce nieznaczne przebudowy budynku teatru, jednakże najistotniejsze zmiany dokonały się po gruntownej modernizacji obiektu w 1924 roku: zbudowano szerokie schody od strony tzw. „Dzikiej Kłodnicy”, obiekt został wyposażony w nowe oświetlenie, wymieniono, fotele, starą pluszową kurtynę zastąpiono nową, zamontowano specjalną ochronę przeciwpożarową. Nad sceną umieszczono łacińską sentencję „Muzyka jest wstępem do wiecznego życia”. Teatr Miejski „Victoria” stał się wtedy największym i najnowocześniejszym teatrem Górnego Śląska.

W latach 1943-1944 teatr poddano kolejnej modernizacji: przebudowano widownię, wymieniono fotele, zamówiono okazałą, haftowaną kurtynę. Jednakże, jak to się miało z innymi perłami śląskiego dziedzictwa, w marcu 1945 roku teatr został spalony przez żołnierzy Armii Czerwonej, zniszczeniu uległo również wnętrze i wyposażenie obiektu.

Z inicjatywy Ewy Strzelczyk powstał zamysł odtworzenia Teatru „Victoria”. W roku 1994 powstała Fundacja Odbudowy Teatru Miejskiego, a rok później, podczas VI Gliwickich Spotkań Teatralnych, spalony teatr ponownie stał się przybytkiem sztuki, który ponownie stanowi jedno z ważniejszych miejsc na kulturalnej mapie Gliwic.

Fragment dotyczący historii teatru opracowano na podstawie informacji z strony internetowej UM w Gliwicach.