W Świętochłowicach pedagodzy wymienili się doświadczeniami

Konferencja, mająca na celu wymianę doświadczeń środowiska, składała się z szeregu prezentacji dotyczących negatywizmu szkolnego dzieci i młodzieży, pracy z dzieckiem z ADHD, dzieckiem nieśmiałym oraz trudnym. Omówienie każdego z tematów składało się z zarysowania problemu, podania jego przyczyn oraz podania narzędzi mających na celu pomoc dziecku.

- Widząc konferencje organizowane w innych miastach postanowiliśmy, żeby w Świętochłowicach także coś się działo. Konferencja służy pogłębieniu naszych doświadczeń, umocnieniu naszej wiedzy - mówi Małgorzata Schneider, pedagog szkolny, współorganizująca konferencję wraz z Leszkiem Wacławczykiem. - Na każde ze spotkań zapraszamy pedagogów i psychologów szkół świętochłowickich oraz nauczycieli - dodaje.

Tematem konferencji była "Praca z dzieckiem trudnym", które to pojęcie ma dużo szerszy zakres niż obiegowe określenie tzw. "trudnej młodzieży". Dla pedagoga drugie z tych pojęć jest tylko niezwykle powierzchownym ujęciem problemu, gdyż do trudnych postaw zaliczy on również nieśmiałość czy nadpobudliwość. Zastanowi się również nad ich przyczynami i sposobami dotarcia do wychowanka.

Ciekawym, acz często bagatelizowanym, problemem jest nieśmiałość.

- Badania wykazują, że 80% ludzi uważa, że było nieśmiałych w jakimś okresie życia, natomiast 25% z nas cierpi na chroniczną nieśmiałość. Na gruncie szkolnym przekłada się ona na niepowodzenia ucznia – wyjaśnia Małgorzata Schneider.

Leszek Wacławczyk, mówiąc o pracy z trudnym uczniem, skupił się na sposobie właściwej komunikacji z wychowankiem, będącej podstawą budowy wzajemnych relacji. Ze spotkania zadowolona była Ewa Keiser - Uważam, że wszystkie wystąpienia są bardzo pomocne i przydatne w pracy nauczycieli i pedagogów - podsumowała konferencję.

- Ważne jest również to aby interesować problemami środowiska nauczycielskiego również decydentów, którzy przeznaczają konkretne sumy pieniędzy i mówić o tym, że te problemy istnieją, gdyż niczego nie da sie rozwiązać tylko w swoim gronie – zauważa dr Dorota Lizoń-Szłapowska.