Teatr Rozrywki w Chorzowie nie zatrzymuje swej premierowej machiny ani na chwilę. Kolejna odsłona na małej scenie to trudna opowieść o życiu aktorki, której podawano amfetaminę, by zrzucała kilogramy i uwodziła publiczność swoim wdziękiem. U schyłku życia, jej nocnych żali wysłuchiwać musiał sam prezydent Stanów Zjednoczonych, J. F. Kennedy. Kim była Judy Garland i dlaczego akurat po jej historię sięga chorzowska scena?
- "Na końcu tęczy" to sztuka, opowiadająca o ostatnich dniach życia Garland, gdy zagrała 42 spektakle w ciągu jednego miesiąca. Był to czas, gdy już nieco zapomniana, mogła na nowo odżyć, a londyńska publiczność teatralna tłumnie zjawiała się na każdym przedstawieniu - mówił podczas konferencji prasowej zorganizowanej przez Teatr Rozrywki jego dyrektor, Dariusz Miłkowski.
- Nie ćpam, alkohol spożywam sporadycznie, ale jedno łączy mnie z Judy bardzo mocno. Od trzydziestu lat występuję na scenie i wiem, jaki to ogromny koszt dla zdrowia i psychiki, żeby podczas każdego przedstawienia wypadać najlepiej. Tak, jak oczekuje tego publiczność. Wiem też, że na pewno nie zagrałabym tej sztuki 42 razy pod rząd - wyjawiła z kolei, Maria Meyer, odtwórczyni głównej roli w premierowym spektaklu.
| Polecamy także:Lady Day nigdy nie przestała być czarna! |
Autorem sztuki jest Peter Quilter, angielski dramatopisarz, na co dzień zamieszkujący rajską wyspę, Teneryfę. "Na końcu tęczy" ("End of the Rainbow") powstała w 2005 roku i od tamtej pory trwa triumfalny przemarsz sztuki przez sceny Europy, Australii i obu Ameryk. Przed Teatrem Rozrywki, jako pierwszy w Polsce, po ten tekst sięgnął Krakowski Teatr Scena STU. Główną rolę zagrała wówczas Beata Robotycka, a reżyserem był Krzysztof Jasiński.
W "Na końcu tęczy" pojawi się wiele muzycznych standardów, takich jak nieodzowny w tym przypadku "Somewhere over the rainbow". Za tę piosenkę, pochodzącą z musicalu "Czarnoksiężnik z krainy Oz" Judy Garland otrzymała specjalnego Oskara.
Premiera chorzowskiej adaptacji sztuki Quiltera już 30 listopada, czyli w najbliższą niedzielę. Więcej informacji na stronie Teatru Rozrywki w Chorzowie.
Judy Garland - życie na scenie i w pułapce barbituranów... Pięć razy wychodziła za mąż, uwielbiała żółte róże, a w rankingu „Największe Amerykańskie Legendy Ekranu”, zorganizowanym przez Amerykański Instytut Filmowy, znalazła się na 8 pozycji. Judy Garland. Jedna z najbardziej charyzmatycznych, ale i tragicznych postaci świata filmu. Od dziecka faszerowana lekami — wzmacniającymi, uspokajającymi i znów pobudzającymi — zmarła w wieku 47 lat, wskutek ich przedawkowania. Światową sławę zdobyła rolą Dorotki w filmie „Czarnoksiężnik z krainy Oz”, z którego pochodzi jej największy przebój: „Somewhere Over the Rainbow”. To tylko jeden z czterdziestu jej filmów. W latach 50. Judy Garland zaczęła jeździć w trasy koncertowe. Odniosła niesamowity sukces w Londynie. Nagrany w 1961 roku w Nowym Jorku album „Judy Garland at Carnegie Hall” został uhonorowany pięcioma nagrodami Grammy. W listopadzie 1964 r. wystąpiła wraz z córką Lizą Minnelli w London Palladium. Była piękna, utalentowana i bardzo nieszczęśliwa. Przeżywała co chwila załamania nerwowe, piła i trzeźwiała, „leczyła” się narkotykami, niezmiennie pragnąc miłości i raz po raz tę miłość niszcząc. Historia, o której opowiada Peter Quilter, dzieje się na pół roku przed śmiercią Judy Garland, w Boże Narodzenie 1968 roku. W apartamencie Hotelu Ritz w Londynie aktorce towarzyszą: Mickey Deans (postać autentyczna, przyszły i ostatni mąż Judy) oraz angielski pianista i manager Anthony. Dramatyczne wydarzenia przeplatane są pięknymi piosenkami z repertuaru Judy Garland. źródło: Teatr Rozrywki w Chorzowie |
| Sprawdź również nasze działy specjalne w MM: |
| Architektura | Inwestycje | Sport | Studenci | Moto | Turystyka | Kultura |
r e k l a m a :
 |  |  |
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
